part part anlatacağım sizi yormamak için çocukluktan başlıyorum.

episode 1

sessiz sakin her şeyi içinde yaşayan dışarı kapalı bir çocuktum, arkadaşlık ilişkilerimde bile konuşma esnasında cümle kuramazdım basit evet hayır tamam tarzı cevaplar verirdim, bunda etkili olan ailemin durumuydu,
babam ayyaşın teki, annem kendi halinde ev hanımı, kardeşlerim ise, benden pek farkı olmayan insanlardı.
ilk okulda başarılı ve üniversiteye doğru git gide düşen bir başarı grafiğim vardı.
o zamanlar beton bile yoktu bulunduğumuz semtte, apartman bahçesi topraktı toprakta oynardık, mahalle maçı yapardık(hep ayaklarım büyük diye defansa koyarlardı). aile içinde kavga ekgib olmazdı pgibolojim ciddi anlamda yaprağı yemiş ve babam ne zaman kavga küfür moduna girse, ortaya atlayıp durumu yatıştırıp dayağı yiyen ben olurdum.Çocukken başlamıştım hayatı öğrenmeye. yazları kebapçıda çalışır harçlık birirktirirdim onunla da bir tak yiyemezdim çünkü babam paramı alır gider içkiye yatırırdı.