beyler okulun ilk günü olmasına rağmen bi şekilde hocanın birinden dayak yemeyi başarıyorum naptığımızı bile hatırlamıyorum ama sanırım galoşlardan top yapıp onla oynuyoduk. neyse beyler eve geliyorum- gidiyorum derken bir hafta doluyor. hafta sonu geliyor sabahın köründe kim kalkıp dershaneye gidecek diyorum Anama homurdanıyorum biraz, sonra babamdan harçlığımı alıp dershanenin yolunu tutuyorum daha önce itina ile tarif edilmiş yollardan yürüyüp dolmuşa biniyor dolmuştan indikten sonrada itinayla tarif edilmiş yollardan yürüyerek sonunda dershanenin tabelasını görüyorum derse daha çok var diye dershanenin karşısındaki balıkçının balıkları tezgaha dizişini falan seyrediyorum zaman geçiyor. derse on dakka kala sınıfı falan bulurum daha diye çıkıyorum merdivenlerden ,sekretere sorup sınıfı buluyorum. Gidip tahtaya yakın olan sıra sutununun ortasına oturuyorum. sınıfta toplam 7 kişi var . lan amk bu nasıl mevcut diyorum kendi kendime daha önce 25 kişiden az sınıf görmemişim. bu arada hoca geliyo .ben de ilk gün heralde ondan gelmedi millet diye düşünüp hocanın yoklamayı almasını bekliyorum.

Bu arada hocadan bahsediyim az ,kumral balıketli uzun boylu adı Ayşe olan Türkçeci oyyyyşşşşş bizde ergeniz tabi amk. Ama ben çok coolum sakin sakin hocayı dinliyom bi de o zamanlar aşırı sevimli bi şeyim. Hoca bakıp bakıp gülümsüyo amk. ulan okuldan reflex mi kazandım noldu bilmiyorum istemsiz bi şekilde "ne bakon" anldıbına gelen yanak seyirtme hareketini yaptım. Hoca çok sesli olmayacak şekilde güldü, göz kırptı. Tahtanın önünde iki adım attıktan sonra bana döndü: Adın nedir senin dedi gülümseyerek. Ayağa kalktım dik bir şekilde gözlerine bakarak "Furkan" dedim. Hoca tekrar gülümseyerek sordu "neden bu kadar sertsin Furkan?" beyler bu gözüme bakarak konuştukça ben bi kötü oluyom benim çavuş sıranın altında sağa sola kafa atıyo. amk ne diyeceğimi bilemedim "ne serti hocam benim normal halim bu." dedim. "peki Furkan oturabilirsin" dedi ben oturdum kalbim hızlı atıyo içimden nası sövüyom karıya ama ilk günden bana niye çattı bu amk kevasesi diye. (Sonraları çok dertleştik ama Ayşe ablayla) neyse beyler ders falan bitti dolmuşu bulmakta sıkıntı çeksemde sonunda eve gittim uyudum.