soku atlatınca adını sordum banu dedi gercek ismin lan diye bagırdım dehaneş dedi masmavi gözleri kıpkırmızı olmustu titremeye basladım artık korkudan hangi kabiledensin dedim nusaybin demesi ile beynimde korkunc bir karıncalanma olmaya basladı beynim kaset gibi plakları geri sarıyordu aşırı tanıdıktı ismi nusaybin nusaybin gibTiiiiiiiiR
dedemin bizi kücüklükten beri uyardıkları bunlardı adını duyduugnuz yerde kacın diye tembihlerdi hep en zalim en korkutucu en acımasız olanlar bunlarmıs öyle söylerdi dinsizlermiş öyle söylerdi dedem ben bırakın adını anmayı onlardan birini gibmiştim saatlerce ne olacak dedim buna ben artık gözüm kararmıstı o kadar şey yasadım döverek yakarak can cekistirrerek onlarca öldürmüştüm onlardan ama bu cok farklıydı