Salona çıkıp amcam ve yengeme hoşgeldiniz dedim. Huurun suratına bakmayarak anneme odamdayım ben diyerek arkamı dönüp gittim. Icerdeki sesler odama gelmiyordu konusulanlari duyamiyordum ama o huurun o aksam yanima geleceginden emindim.
Tahmin ettigim gibi oldu ve yaklaşık on dakika kadar sonra odamin kapısı tıklandi. Gelen ses cansu huurunu aitti. Gelebilir miyim diyordu. Birden ayaga fırladım kapının kilidini cevirdim ve cevap dahi vermeden yatagima geri uzandim.
Bir iki kere vurdu ve geri gitti. O günden sonra o huurun suratına bakmadım. Benimle konuşmaya calıssada dinlemedim. Cunku biliyordum ki Ahmet denen gavatla iliskiye girmisti. O gun cevap verememesi herseyi apacik ortaya dokuyordu.
Bu surecte ne kadar otokontrolume sahip cikam biride olsam epey zarar gordum. Notlarim felaket derecede düsmustu. Sinifta kalma tehlikesiyle karşı karşıya kaldım. En onemliside kadinlara karsı olan inancım bitmisti. Cogu benim icin artik bir ciks objesiydi. Hayatıma giren hicbir kadina baglanmadim ve hep gunu birlik takilmalarim oldu.