Sarhoş olmaya başlamıstı iyice. Artık aklımdaki soruları sorup dogru cevaplar alabilirdim. Teker teker sormaya başladim ne varsa icimde.
+ Birileri var mı hayatında Cansu?
- Hiaemm Ahmet
+ Ahmet kim? Sevgilin mi?
- Hayır, sadece takılıyoruz aşkım
+ Nasıl takılıyorsunuz aşkım? Ne gibi bir taķılma bu?
- Cevap vermedi
+ Onunla birlikte oldunuz mu?
- Yine cevap yoktu.

Ben çok sinirlenmiştim. Sesimi biraz yükselterek ahmet kim diyorum sana diye tekrar ayni soruyu yonelttim. Cevap vermemekte ısrar ediyordu. Iyice sinirlendim bunu bana nasil yaptin lan gibi cumleler kurmaya başladım. Gerisinide pek hatırlamıyorum zaten, soylediklerimin.
Iyice nevrim dönmüştü. Eger biraz daha yanında kalsaydım ona zarar verebilirdim bu yüzden o saatte onu o odada tek başına bırakıp, HERŞEY BITTI deyip arkama bile bakmadan, kapıyı carpıp çıktım. Oralar cogunlukla araziydi . Bir bank buldum. Oturdum ve saatlerce düsündüm. Sinirimi çıkartamadığım ve gururuma yediremedigim icin gözlerim dolu dolu düşündüm, sabaha kadar düsündum. Fakat tek bir gözyaşı bile akıtmadım. O huur için değmezdi biliyordum.