Lise hayatım boyunca sevgilim olmadı panpalar, nasıl olsun amk, daha evden çıkamıyoruz.

Neyse bu arada silik, sessiz, pgibopatın teki olmuştum babamın muameleleri yüzünden.

Evde film izler ve kitap okurdum, hiç arkadaşım yoktu, çünkü sosyal becerilerim gelişmemişti. Arkadaşla ne konuşulur, nasıl konuşulur fikrim yoktu mk.

Bi tanede bin kuzenim vardı, 13-14 yaşlarında birahanelere giderdi. Bu bin ise babamın en iyi dostuydu, bana göstermediği sevgiyi ve ilgiyi bu bine gösteriyordu.
Neymiş tam bir erkekmiş.
Amk, ezilmekten suyumuz çıkmıştı, tipimi görseniz acırdınız panpalar. Konuşurken insanların yüzüne bakamaz, sürekli sinik ve ezik dolaşırdım.