artık yaratıkla aramızda mesafe kalmayınca gözlerimi kapattım aklıma annemin daha cooook kücükken anlattıgı bir hikaye geldi sanırım ölüm arifesi yasanılanlar falan geliyordu aklıma annem zamanında hrıstiyanmıs anne tarafım göcmendir beyler iskandinav göcmeni mikaili bilirsiniz basmelektir tüm dinlerde annem demiştiki ne zaman basın sıkıssa ne zaman yardıma ihtiyacın olsa basmelek mikailden ayrdım isteyeiblirsin güzel oglum mikail zor durumda olanların yardım isteklerine feryatlarına dayanamaz yardım eder derdi aglıyordum korkudan bir tarafdan bir tarafdanda mikailinsözlerini söylüyordum içimden o sırada yaratık durdu oha dedim kendi kendime yaratık ve bütün kırmızı gözler arkama bakıyorlardı meraklannmıstım ama gözümü cirkin varlıkdan ayıramıyordum gözler kayboldu yaratık bir cıglık atarak kül oldu arkamı döndüm hicbirşey yoktu beyler bu tabikide mikail degildi baska birşeydi olayların sonunda söyleyeecegim herşeyi