benim ne sucum var dedim buna sizin kanınız suclu dedi sacma sapan konusma dedim sinirlendi ne yapmam gerek söyle dedim cebinde bize ait birşey var dedi sacmalıktı sebimde bıcak ve kitap vardı onların olamazdı ikiside yok bend ebirşey dedim var dedi bu varlıklara ait o dedi etraftaki kırmızı gözler beni izliyordu hayır yok dedim kız sinirlenmeye baslamıstı kitabı cıkarttım bundanmı bahsediyorsun dedim beyler o anı yasamanız gerekiyordu gözlerin hepsi kayboldu dıbına koyum kitabı görür görmez hicbirşey kalmadı ortada kızın gözleri büyüdü sanırım onun hala bir parcası insandı etkilenmemişti kitabımızdan bu kitap bildigim kadarıyla dedeme büyük büyük babasından kalmıstı onlara ait olması imkansızdı ki daha kitabı görürgörmez tabanları yaglıyorlardı dıbına kodum korkakları türükeceksin suratlarına , kıza bak adamların gitti dedim olsun ben hala senden güclüyüm dedi yarrramı yersin dedim içimden tabi hala korkuyordum o kaşardan görünüşü bile ürkütücüydü berki sordum onun işi bitti dedi gözleirm dönmüştü sinirden hemen öldürmek istiyoyrdum o kızı orada ailemi sordum onlarla annem ilgileniyor demezmi sizin ananızı giberim lan diyerek silahı aldım yerden direk atesledim kızın züerine kız yok oldu yine kosmaya basladım sadece kosuyordum