“Efe hasibtüm ennemâ halâknâküm abesen ve entüm iley- nâ lâ türcaun. Fe teâlâ’llâhü’l-mellkü’l-hakku, lâ ilâhe illâ hû. Rabbü’l-arşl’l-kerîm. Ve men yed’u maallâhi ilahen âhere lâ bur- hâne lehû blhî, fe innemâ hisâbühû inde rabbihî; innehû lâ yuf- lihu’l-kâfirûn. Ve kul rabbi’ğfir ve’rham, ve ente hayru’r-râhi- mîn.”

ANLAMI: “Sizi sadece boş yere yarattığımızı ve sizin hakikaten huzurumuza geri getirilmeyeceğinizi mi sandınız? Mutlak hâkim ve hak olan Allah, çok yücedir. O’ndan başka ilâh yoktur. O, çok değerli Arş’ın sahibidir. Her kim Allah ile birlikte diğer bir tanrıya taparsa -ki bu hususla ilgili hiçbir delili yoktur- o kimsenin hesabı ancak Rabbinin nezdindedir. Şurası muhakkak ki, kâfirler kurtuluşa eremezler. Resulüm! De ki: “Rabbim, bağışla ve merhamet et! Sen merhametlilerin en iyisisin.” (Mü’minûn, 23/115-118)