Evimizin orda oturan o kıza hala aşığım. Bizim lojmanda girişte dağ çaprazdaki apartmanın 5.katında otururlardı. Hanımhanımcık çok tatlı bir kız. ilk öptüğüm ilk elini tuttuğum ilk kez aşık olduğum kız. Gizlice apartman merdivenlerinde buluşurduk. Taşındılar sonra ama ne zaman dışarı çıksam yada eve doğru gelsem hala o 5.katın penceresine bakarım. Biliyorum o orda yok ama bir umut işte. 23 Aralık 2013 19:00-20:00 dan beri konuşmuyoruz. Ben köpek gibi özledim bu kızı. Kimseye de diyemiyorum bari buraya yazayım dedim. Seni seviyorum miniğim E.A

Edit: Eski telefonumda son bir fotoğrafı vardı. Ana kartı yandı kurtaramadım yada telefoncu çok sallamadı. Ne fotoğrafı var ne numarası var ne de sosyal medya hesapları. Belki de başkasıyla çok mutludur. Her görüştüğüm kız da onu aradım. Vazgeçemedim bir türlü. Unutamıyorsun ki yokluğuna alışıyorsun. Acı çeke çeke alışıyorsun. Hayatımda tek bir kız için ağlamıştım gitme kal diye. Gitti...