Beyefendi, yumuşatmaya çalıştığı ortamda tekrardan yükseleyen tansiyonun ve gerilimin kokusunu alıyordu adeta.

Hande’de daha önceden işe yarayan ikna yöntemleri, nedense Selim’in üzerinde çalışmıyor, Oynadığı akıl oyununda yenik düşüyordu. Böyle olabileceğini önceden tahmin ediyordu ancak, derecesini tutturamamıştı zihninde canlandırdığını Selimde. Tekinsiz ve tahmin edilemez davranış kalıbına sahip bir karakter bulacağını tahmin ediyordu, yüzünü göstermek istemmeesi Selim’in süpriz ihtimallerine bir çözüm önerisiydi onun için. Ancak,tüm bunlar simültane gelişmiş belirsizlik ilkeleriyle suya düşmüştü.

Selim’in arkasındaki kalabalağın sabrının taşmakta olduğu, kısa uğultulardan ve anlaşılamayan hırıltı, fısıltılardan belli oluyordu.

Beyefendi, Elindeki son kozunu, vereceği cevabı iyi seçmek zorundaydı.Hem etrafındaki sinirli kalabalıktan kurtulmalı, hemde Selim’in gardını düşürmeliydi.

Hayret unsurunu kullanmaya karar verdi o kısa sürede. işe yarayacağını umuyordu.
Elleri havadayken, yavaşça Polis yeleğinin iç cebinden, hazırladığı kartı çıkardı.
Selim’i ve arkasındakileri alarme etmemek için yapacağı her hareketi önceden eliyle işaret ediyordu.

Selime iki adım daha yaklaşarak Yavaşça kartı uzatıp;

-“ Biz buyuz.” Dedi.

-“ Atıl Egemen. Onun için geldik.” diye ekledi.

Selim’in kaşları, Polisler tarafından katledilen arkadaşının ismini duyunca, istek dışı yükseldiler.
Kaybetmekte olduğu dikkati birden tekrar beyefendinin üstüne çöktü.