lan olum bir türlü kendimle barışık olamıyorum. Sürekli bi kaç karaktere sahip gibiyim kendimi sakinleştirip kendime karşı geliyorum kendimi durduyorum kendimi zapdediyorum. Bu durumu hiç arkadaşımın olmayışına bağlıyorum ve ne yazıkki, arkadaşta çok seçiciyim. sadece bir ablam vardı gerçek ablam değil, o gitti nereye nasıl kimle hiç bir fikrim yok. O kadar iyi bi ablaydı ki. çok zengindi ailesini trafik kazasında kaybetti sadce kendi yaşıyordu değer verdiği tek şeyin benim olduğumu söylerdi. çok zeki ahlaklı ve güzel birisiydi. dizlerinde yatırır beni saçımı okşardı bende dizlerdinde ağlardım. ve o gün bu gündür formlar sözlükler den başka konuşacağım ve beni dinlicek kimse yok.