günaydın herkese oncelıkle hıkayenın gercek oldugunu belırteyım hıkaye sonunda ufak bir ifşada yapıcam geçmiş zaman oldugu ıcın hatırlamam bazen uzun surebılıyor

neyse ben devam edeyim pazartesi oluyor okula gıdıyorum haftanın ılk gunu olması sebebıyle andımızı falan okuyup sınıfa gecıyoruz tabi benim zütüm tutusuyuor kımseye bısey dıyemıyorum aldıgım o muhtesem zevk yerını korkuya bırakmıstı melıs ve eda sınıfta belırıyor hıc bırsey olmamıs gıbı gelıyorlar yanıma nereye kaybol falan aramızda muhabbet gecıyor tabı bunların olaydan haberı olmadıgı cok acık bellıydı o ankı rahatlamayı sıze anlatamam tugce korkup kımseye bırsey anlatmamıstı etraftan yıyecegı lekeyı dusunmustu muhtemelen ılk ciks tecrubem boyle ıgrenc bır sekılde olmuştu ve şanslı olan ben bu olaydan yara almadan kurtulmustum aradan baya bı zaman geçti artık 8.cı sınıf olucaktı karnelerı aldık evlere dagıldık hayat normale donmuştu tabikide hersey normalleşmıyordu o hafta canımdan cok sevdıgım anneannemın bagırsak kanserı oldugunu ogrenıyoruz bu olay benı derınden yaralamıstı ve pıskolojım ıyıce bozulmuştu yalancı bencıl ve egoıst olmustum tam bir pisliktim, ailem benım bu durumumu fark etmıyor sadece anneannemle ılgılenıyordu okulların acılmasına az bir zaman kala anneannemın ölüm haberıyle yıkıldım hiç unutmuyorum internet kafede knıght onlıne denen ılletı oynarken telefonum caldı ve aynı apartmanda oturgumuz burak benı arayıp basın sagolsun dedı anlam veremedım ılkten tabı aklıma ılk anneannem geldı ve hemen evı aradım telefonlarımı kımse acmıyor kımseden bırsey ogrenemıyordum fırladım ınternet kafeden gidiyorum eve dogru o kadar hızlı yuruyorumkı normalde 15 dakika olan yol bana 5 dakıka gıbı gelmıstı eve vardıgımda korkunc bır kalabalık gordum tum akrabamlarım ordaydı annemın aglayısları dedemın köşede sigara içişi hepsi aklımda anladım tabı olanları anneannem ölmüştü işte o zaman yıkılmıştım anne ve baba eksıklıgı yasarken bebeklıgımden ıtıbaren bu eksıklıgı hep doldurmaya calısan anneannem yoktu artık