empatiden mahrum pekekentler.

düşün sen yakışıklı kör bir erkeksin, bir kızla konuşuyosun ona bağlanıyosun kız da diyor ki yakışıklı çocuk bir kaç ay takılıp sonra gibtir ederim kör zaten falan diye düşünüyor bi körle ömür mü geçircem amk diye düşünüyor.

sonra kız sana baya ısınıyor sen manyak gibi aşıksın kızla evleneceğini falan sanıyosun. bu arada kıza dokunarak sesini işiterek az çok şişmanmı zayıfmı olduğunu en azından anlamışsın iyi lan diyosun fizikte iyi evlenirim ben bunla falan diye düşünüyosun

sonra kız sana 2. ayda gibtiri çekiyo ve sen yıkılıyosun hep kör olduğum için bunlar diye düşünüyosun, engeline kafayı takıyosun, intihara kadar yolun var bin kurusu. bi düşün bakalım kıza yaşatabileceğin duyguları. böyle huur çocukları ben insanım diye geziniyor ya vicdanınızı gibeyim.