Bizimkiler eve geldiler. Kızmazlar diye düşündüm alt tarafı bi cam sonuçta. Sadece saat konusunda endişeliydim. Bikaç yüz lira demişti babam.

Camı kırdığımı söyledim. Zaten söylemesem bile ya duyarlardı yada ararlardı. Saati söylemedim. Onu zaten sormadılar. Neden dediklerinde Aynura sinirlendiğimi söyledim. Aynuru biliyorlardı. Ablamın da gelmesini bekleyeceklerini, benimle konuşmaları gerektiğini söylediler.

Ablam işten döndüğünde onlar karşımda oturup bi süre bana baktılar. Ablam lafa girdiğinde annem ve babam da devam ettiler.
Onların bana söyledikleri:
Aynur yüzünden geleceğini körelttiğinin farkında mısın?
Bizimle konuşmaz oldun
Halanlar da aynı şeyi düşünüyolar
Son olaylar sana zarar verdi.
Aynurdan ayrılmalısın...

Haklılardı. Ama o salaklıkla itiraz etmiştim. Yani sert çıkmamıştım ama ayrılıcam da dememiştim. Bizimkiler pişman olacağımı görmüş olmalılar ki onlarda sert tepki vermediler.

Bir-iki gün sonra babam saati sorduğunda okulda kaybolduğunu söyledim. Ama çöpe atmıştım. Onu tamir ettirecek kadar param yoktu.

Aynur konusunda ailemin ve arkadaşlarımın söylediklerini bi gözden geçirdim. Haklılardı ama ben yinede devam edecektim. Aşk bu değil midir zaten dedim kendi kendime.