Aşşağı elim sarılı bi şekilde indiğimde sınıftakilerin bi kısmı beni soruya tuttu. Bi kısmı korkarak baktı. Ama Doğan Badi ve Taha yanıma gelip. Seninle konuşmamız lazım.dediler. Konuyu tahmin edebiliyordum. Aynur...

Konuşmada onlar bana
Bi kız için değmez.
Arkadaşlarını boşladın.
Derslerin kötüleşti.
O senin için ne yaptı. Vs vs
Dediler. Bende haklı oldukları için itiraz etmedim. Hepsine teşekkür edip sırama geçtim. O gün Aynurla hiç konuşmadan geçti. Sınıftan çıkmadım. O da yanıma gelmedi.

Çıkışta eve giderken saatin kırıldığını hatırladım. Hatırladığım kadarıyla o an Taha alıp çantama atmıştı. O an hem saat için kendime kızdım. Hem de bu kadar iyi arkadaşlara bu kötülüğü yaptığım için.

Eve vardım üstümü değiştirmeden koltuğa uzandım. Düşündüm. Sadece düşündüm. Bir sevgilim olmadan önce böyle değildim. Hayatım daha sıkıcı ama daha güzeldi sanki. Ama bu halinin bana ne kadar zarar verdiğinin farkına yeni yeni varmıştım. Hani içkiyi seve seve keyif alarak içen,ama sabah uyandığında başının ağrısından kendine küfreden insan gibi.

Bi süre düşündükten sonra üstümü değiştirdim. Durumu açıklamak için bizimkileri bekledim. Benden duymaları en iyisiydi.