Zarfı alıp evime doğru yürüyorum. Eve gelip zarfı açıyorum. Ciddi anlamda iyi sayılabilecek bir para var. Gülümseme yerleşiyor suratıma. Hayatım boyunca mutlu olduğum ender anlardan birini yaşıyorum. Olanları düşünmemeye çalışıyorum ama o kızın hediyelik eşya gibi verilmesi evde yankılanan inlemeler. Gerçekten uzaklaştırıyor beni. Yine de mutluyum. Param var artık.

Aldığım parayla saçma sapan şeyler alıyorum. Hayatımda çok fazla paraya sahip olmamıştım. Bu nedenle nasıl kullanılacağını bilmeyen bir adam olduğum rahatlıkla anlaşılıyordu. Zarfın içinde 5 binlik bir tomar vardı. Parayı aldığım ertesi gün bin lira kadar harcamıştım. Ne yaptığımı sorarsanız emin olun bilmiyorum. Paraya önem vermiyordum. Hiç parası olmayan bir adamın vermediği bir önemdi bu. Hiç yoktu ki daha önce; önemin ne olduğundan bihaberdim. Şule ile görüşmüyordum. Hocayı görmeye bir daha gitmemiştim. Tek istediğim yine o katıldığım balo tarzı yere gitmekti.

Para filan derken 1 gün geçmişti bile...

okulda teneffüste ingilizce hocası yanıma geldi. Param vardı ama hala okula geliyordum. Uzun alışkanlıklar kolay kolay bırakılamıyordu. Hem okul önemliydi ama üniversite konusunda iş muallaktı. Hoca yanıma gelip konuşmaya başladı.

-Lanetlisin değil mi?

+Evet

-Böyle olacağı başından belliydi.

+ Sorun değil eski hayatımdan daha iyi durumdayım.

-Şimdilik öyle düşünüyorsun. Bir yerden sonra egona hakim olamayacaksın.

+Bence yanılıyorsunuz. Şikayetçi değilim durumumdan.

-Lanetliler başta durumlarından memnundurlar. Ama diğerlerinden daha ekgib göründüklerini düşündüklerinde nefretleri birikir. Bak seni takip eden kız neden mutsuz görünüyor?

+Bence yapısı öyle.

-Hayır. Artık buna tahammül edemiyor. Yükselmek istiyor. Sende ona benzeyeceksin. Belki bu durumunu anladıklarında sana bir köle verecekler oyalanman için. Ama bu nefretini dizginlemeyecek.

Hoca yanımdan ayrıldığında dedikleri üzerine fazla düşünmedim. Mutluydum gerisi önemsizdi. Hem cebinde parası olan bir sefilin bu durumdan neden egoları nedeniyle şikayet etmesi gibi bir olasılık olsundu ki? iyiydim böyle, kim ne derse desin.