beyler içimi dökecek başka bir yer yok kusura bakmayın isteyen okur istemeyen okumaz lafı uzatmadan direk konuya dalayım lise bittikten sonra hayatım iyice tak oldu üniversite de hayal ettiğim gibi olmadı okul bitti işe başladım oda aynı evden işe işten eve ne bir arkadaşım var ne bir sevgilim telefonumu sabah işe giderken şarjdan çıkarıyorum akşam yatarken %59 da fişe takıyorum iphone şarjı ne kadar çabuk bittiğini biliyorsunuz. Bazen dışarı çıkıyorum ama hemen geri eve dönmek istiyorum maddi durumum olmadığı için sanırım kimse benimle muhattap olmuyor babam bir fabrika da işçi ne bir arabamız ne bir kendimize ait evimiz var ama ne annemden ne babamdan utanıyorum çünkü yaşım 24 ergen bir liseli değilim, sadece bu kadar yalnızlığı hak edecek kadar kötü biri miydim ben bu sorunun cevabını çok sordum kendime neyse belki bir gün biter bu yalnızlık sabah sabah kafanızı gibtim. :(