bakın deminden beridir sesimi çıkartmıyorum artık gerçekten yeter diyeceğim gözümle yavaştan süzüyorum arkamı uzaktan uzaktan çatalıma bakmaya çalışıyor bu nasıl bir terbiyesizliktir ya kaç defa dedim seninle olamam sen bir vazosun ben bir insanım hem sana sığmaz ki diye dinlemedi haala arkamdan kesiyor biyerlerimi çok rahatsız oluyorum bazen birden arkamı dönüyorum göz göze geliyoruz o an korkuyor hani bakışlarının farkında olduğumu anlıyor anında suriyeli dilenciler gibi çaresiz bakmaya çalışıyor yüzüme ben bunu yer miyim?