Uyandığımda saat öğleden sonra 3 tü. Pederin evindeydik. Leylada bizdeydi. Babam uyandığımı görünce ciddi ciddi okulu bırakıp işinin başıma geçmemi en azından leylanın benim okula devam edicek gücünün olmadığını söyledi. Leylaya artık eskisi gibi yaklaşmıyordum. Onda bir şeyler vardı sanki bir tür bela çekiciydi. Okulu bırakmak benim isteyebileceğim son şeydi. Kendi paramı kendim kazanmak kendi mesleğimi elime almak istiyordum.1 hafta boyunca olaysız bir şekilde kaldıktan sonra leylayı bir süre memlekette bırakarak okula dönme kararı aldım. Babam ne kadar gitme desede gitmem gerekiyordu. Leylayla vedalaştık çok halsiz olduğu için otogara gelmedi. Annemde ise yalvarır gibi bir hava vardı. Gitme diyordu.Ama kararım kesindi. Otobüs kalkalı 30 dakika olmuştu herşey normaldi. Derken telefonuma bırakılmış bir sesli mesaj küçük bir çocuk sesi Hala göremiyor musun? Yazık oldu.Sesli mesajı dinler dinlemez otobüsten inip bir taksi çevirerek evin yolunu tuttum.