Doktor Elizabeth yarama baktı ve aynen benim düşündüğüm gibi konuştu.
"Şanslısın, kıl payı kurtarmışsın gözüne gelebilirdi. Ve gelseydi şuan korsan bandı takıyor olacaktın" dedi ve güldü dikiş atarken konuşmaya devam etti.
"Orada harikaydın, hepimiz izledik. Ama aramızda kalsın adam için üzüldüm. Boyle bir testi hiç tasvip etmiyorum ama ben ne yapabilirim ki? Sadece bir doktorum."
"Demek bu eylemlerden gibayetcisin ha?" Dedim.
"Aynen, ama sesimizi kestiler fikrimizi belirtirsek başımız yanar. dedi.
Ve Richard abi ve Anna'ya baktım.
Bu kadın da buradan gibayetciyse bizim için çalışır mıydı acaba? Burası konuşmak için uygun değildi.
"Doktor, işin bittiğinde ben ve arkadaşlarım seninle yemek yemek isteriz.Bir teşekkür yemeği."
"Neden olmasın, akşam 5 te görüşürüz mind. Kendine dikkat et bu kadar şans üst üste fazla. Bir daha ki sefere seni morgda ziyaret etmiş olurum."
"Kendi şansımı kendim yaratırım doktor"
Deyip biraz sedyede uzandiktan sonra kalkıp çıktık oradan.