Bazen sokakta gördüğüm insanların yüzlerine bakar ve hayatlarını tahmin etmeye çalışırım acaba mutlu mu? yoksa hiçbir işi yolunda gitmemişlerden mi? acaba nasıl zorluklardan geçti? hayatı benim hayatıma benziyor mu? ölümüne aşık oldular mı acaba? yada sevdikleri insanlara açılacak kadar cesur oldular mı? ilginç sonuçlar bulduğum da olur.Ama bütün bu insanlardan bazılarının yeri hiç değişmez gözümde.O insanlar en basit tabir ile sürekli kahkaha atanlardır çok bariz bir şekilde mutsuzdur bu insanlar ancak çevrelerinin bunu bilmesini istemezler o yüzdendir abartılı kahkahaları. bazı insanlar serttir savaşçı duruşları vardır baktığınızda asla pes etmeyecek olduklarını düşünürsünüz sanki bütün problemleri sırtlarına yükleseniz de genede yıkılmazlarmış gibi gelir ancak gerçek böyle değildir onların sırtında zaten kaldıra bileceklerinden çok yük vardır. Hayat zorlamıştır onları bu maske arkasına gizlenmeye bu maske onların en büyük silahlarıdır neden mi? çünkü affetmez onların hayatı hatayı, zayıflığı çünkü insanlar ondan güçlü olmasını bekler ki kendilerini atabilecekleri bir limanları olsun işte üçüncü insan tipi en çok karşılaştıklarımdan birisi sanki bir tek onlar mutsuz gibi davrananlar sanki sadece onların üzülmeye hakkı vardır bütün acıları onlar yaşamıştır sanki vaaz vermeyi çok severler kendi zayıflıklarının görmezden gelinmesini beklerler ama başkalarının zayıflıklarını affetmezler. Unutmadan.Bir de ağlaklar var bunlar karşılarına çıkan her engelde dizlerinin üzerine çöküp hüngür hüngür ağlamaya başlarlar. Anasının, babasının göz bebeğidir bunlar her acıdan muaf büyümüşlerdir. Problemleri,pek çoğumuzun günlük hayatında karşılaşıp dikkate dahi almaya tenezzül etmediği şeylerdir ama sorsan çok acı çekmişlerdir. hepimizin acıları var. Hepimiz problemler yaşıyoruz. Bizim problemlerimizi ezbere biliyoruz peki ya başkalarının kiler? uyanın artık gençler insan oğlu topluluklar halinde yaşar bir tek siz yoksunuz.