Bu olaydan 2 gün sonra öğle vakti okuldayken telefonum çaldı. Hastaneden arıyorlardı. Leyla kaçmıştı yoktu. Ulan komadaki hasta nasıl kaçar diye sitem ettim. Hiç kimsenin aklı ermemişti. Kamera kayıtlarıda yoktu. Silinmişti.Bu nasıl iş. Hemen koştum gittim hastaneye doktorlarla güvenlikle konuştum. Hiçbiri bir şey bilmiyordu. Polisede haber verdim. Bulurlarsa hemen arayacaklardı. Leylanın arkadaşlarınıda aradım hiçbir iz yoktu. Akşam eve geldiğimde hiç ummadığım bir manzarayla karşılaştım. Leyla oturma odasında uzanıyordu. Benim geldiğimi görünce koştu sarıldı. Yüzünde donuk bir ifade vardı. Olan herşeyi anlatmasını istedim. Hiçbirşey hatırlamadığını sadece hastane uyanıp eve geldiğini anlattı. Hastaneyi arayıp durumu haber verdim. Getirip kontrol ettirmemi istediler. Leyla hastaneden korktuğu için eve doktor çağırdık. Allahtan sapasağlamdı. Olaylarında etkisinde kalıp leylayı otobüsle memlekete ailesinin yanına 3-4 kafa dinlemesi için göndermeyi uygun buldum.Her gün arayıp rapor istiyordum hem ondan hem babasından. Biraz daha kalıp tam kendine gelip öyle geri dönmek istediğini söylemişti son aradığımda. Sonraki günler hep o aradı.Ta ki bir gün telefonum çalmadı.Ne babası aradı ne de o.Ertesi gün arayıp durumu sorunca telefonu annesi açtı. Leylanın babasının öldüğünü ve leylanında babasının öldüğü gece morgta görüldüğünü çok korktuğunu söyledi.