O gece uyuyamadım. Ve iki hafta boyunca yaptıklarımı unutmaya çalıştım. Sakin geçen iki hafta sonrası elimin daha fazla kana bulanacağını da anladım. Ama merak ediyorum? Neden bize canlı insanlar üzerinde atış talimi yaptırdılar?
Anna son karşılaşmamızdan sonra zorunlu olarak toplansakta benimle görev dışında hiç konuşmadı.
Richard abi ile hayal kuruyorduk. Şu iş bir bitsin içmeye gideceğiz, zütü başı dağıtacağız, hiç tanımadığımız kızları yatağa atacağız. Hayal gibiydi, çünkü buradan çıkmanın o kadar kolay olmayacağını öğrenecektik.
Benim öfke kontrol problemim de giderek artıyordu ve nedense patronlar bundan çok hoşnutlardı.
Ve sabah olduğunda, kapıdan geçmeme izin verdiler. Şu büyük kapıdan.