Bizim tayfa burdaki ezilisimizden sonra biraz dikkat cekmeye basladi.Ama oo cocuklara bak efsane gibilerinden degil. Dibina kodumun ezikleri gibisinden. Bizde farkindaydik. Daha ikinci macin cikisinda, insanlarin bakisindan anliyoduk bunu.Her neyse biz bu yenilmisligin verdigi huzun ve kederle sinifa dogru gidiyoruz.O aralar beyler c lerde bi eleman vardi az cok muhabbetim var devamli espri saka yapmaya calisan bi cocuk iyi de bi cocuk icinde bi gram kotu niyet yoktu alper adi.Bu gordu beni oo yine dagittilar gibisinden bisey dedi. Daha lafini tamamlayamadan batuhan ustune atladi cocugun bizimkilerde onaylayarak bakti bu davranisa ama beyler ben bu sefer dayanamadim. Bagirdim "birak lan cocugu".(ustune atladigi anda) bu giblemedi beyler ben bi tav oldum buna o an hersey zaten bi kac saniyede oldu ben kostum bogazindan tuttum bunu uzaklastirdim cocuktan bu bu sefer bana atarlandi. Bende korkmadim degil beyler allah var korkmustum cocuk iriydi benden. Hepimiz korkardik zaten ondan.Ben bunu cektikten sonra geri cekildim ortamizda berk vardi. Batuhan bana "gibtim belani bugun cikista kork benden" falan diyo. Sinifa ciktik bu batuhanlar bizim yan sutuna gectiler berkle.bu bana bakiyo surekli. Osmana dedim kardesim cikista kavga var. Osman diyo bende dalayim ama bu sefer berkte buna dalcak.Yok dedim yek aticaz o zamanlar oyle bi tabir vardi birebir kavga anlamina gelirdi. Bende yine o kavga oncesi heyecan yine ayni ic giciklanmasi kafaya koydum gibicem batuhani ve beyler cikis vakti geldi.Zil caldi.Ben osmanla yuruyorum o berkle hic konusmadan okulun karsisindaki araya gidiyoduk telepatik olarak anlasmistik sanki. Araya girdigim gibi cantayi firlattim beyler