bir hayalperestin günlüğü

30 eylül 2015 23:40

ah be günlüğüm ahhh

https://www.youtube.com/watch?v=rDqjgeikSg8

aç şunu ve otur yanıma, en son 2015 ygsden sonra yazmışım 14bininci olmuşum falan demişim ve her zamanki gibi geçmişi özlemişim, önce anlatayım neler oldu,

bilirsin günlüğüm zaman acımıyor, son yazımdan sonra zaman geçti tabi geldi çattı lys sınavları son günlerde kendimi biraz toparlamıştım çalışma açısından umutluydum sınavdan, ilk başta girdim matematik zordu bayağı ortalama geçti ama geometriden tahmin ettiğin gibi batırmıştım, tüm umutlarım 1 hafta sonraki fen sınavına kalmıştı, fen sınavıda geldi çattı, sınavdan çıktım yorumları falan okuyorum iyi yapmışım dedim, sonradan cevaplar açıklandı çok da beklediğim gibi gelmedi özellikle kimyada 20 nete kadar düşmüştüm, her neyse sonuçlar gecikti biraz stres arttı acaba ne olacak falan diye düşünüyorum 10k-15k arası bekliyorum ama umutluyum yine 11k falan olur diye düşünüyorum, halamlardayım tabi o zamanlar uzayla falan vakit geçiriyoruz sınav bitmiş üstümden yük kalkmış oldukça rahatım tabi sonra lol oynarken sonuçlar açıklandı abi * baktım 13500 herkes yanımda bana bakıyor ben ne düşüneceğimi ne tepki vereceğimi bilemedim öylece kabullendim, 3-4 gün sonra babam eskişehire çağırdı ve 1 senemi geçirdiğim aydından kafamda bin bir düşünceyle ayrıldım, otobüsteyim kulagımda kulaklık aydında geçen 1 senemde sabahları dershaneye giderken dinlediğim müzikler.. o zamanları hatırlıyorum, belki o zamanlar şikayetçiydim ama şimdi özlüyordum, özlüyorumdum be günlük, her neyse eskişehirde geçirdiğim bi kaç günün sonunda tıp fakültesine karar verdim. çok mu doktor olmak istiyorum ? hayır, ama ne bileyim sözlük en mantıklı karar o an oydu ve ben onu tercih ettim, kafamda tutan şehirleri sıraladım zonguldak, erzurum, hatay, gaziantep vs. vs. hangisini öne yazarsam o tutacak ama erzurum biraz ortada tutadabilir tutmayada tabi benim kafamda zonguldak var, çünkü hiç gitmemiş biri olarak bakıyorum, oldukça batıda, deniz kenarı, küçük bir sahil şehri...
sonra günlük zonguldağı gezmeye gittik. gezmek de denemez aslında şehrin içinde arabayla dolaşıp geri döndük neden öyle yaptılar ben de bilmiyorum belki şehirde biraz vakit geçirsem sevebilirdim ama olmadı, o an şehir kötü geldi gözüme sağlık kampüsü uzaktaydı. uzakta olsa ne olacak dıbınakoduğumun malı dediğini duyar gibiyim ama nedeni de biliyorsun işte sözlük, gencim aklımda kızlar falan var, ben diğer bölümlerde okuyan kızlar üstünde tıpçı olmamın prestijini kullanayım istedim, o yüzden sadece tıp, diş hek. ve hemşirelik olan bir kampüste okumak istemedim.

sonra günlük tercih zamanı 24.sıraya erzurum 25.sıraya zonguldak yazdım. sonuçlar açıklandığında ise karşımda erzurum atatürk üniversitesi duruyordu.

her neyse kabullendim bir şekilde internetten kayıt falan yaptık sonra önümde 2 ay bir boşluk kaldı, mutluydum sanırım 2 ay boşum tıp kazanmışım, annem mutlu, babam mutlu, yine bir şeyler ekgib ama şikayetçi değildim dostum. o iki ayda bi halamlarda bi annemlerde dolaşıp durdum; yiyip içip yattım ve lol oynadım.

annemlere ayrı bi parantez açayım 1 yıl ayrı kaldıktan sonra aramız daha iyi olmuştu hala kızgındım tabi ona yaptığını unutamazdım ama özlemiştim de, direnmedim daha fazla yeniden anne oğul gibi olmuştuk ve ilişkimiz eskisinden daha iyiydi, ben ona yaptığım haksızlıkları anlamıştım artık o da bana karşı yaptıklarını.

babam emeklilik işlemi için ankara kıbrıs eskişehir arasında mekik dokurken* ben genelde annemlerde kaldım, ve o rahatlığı özlediğimi farkettim be sözlük kendi evin ya kendi evin istediğini yap.

tabi baranla da ilişkimiz çok iyiydi beni gerçekten çok özlemişti ve gitmemem için her istediğimi yapıyodu, bu da benim işime geliyodu açıkçası * baranla birlikte film izliyor, lol oynuyor, twitchten yayın izleyip eğleniyorduk...

ta ki gidiş günü gelene kadar,

26 kasımda önce istanbula gittik, orada hayri paşayı ziyaret ettik ve akşdıbına uçakla e e ee erzuruma geldik, gerçekten karamsarlaştım gelince sokaklarda kimse yoktu, ıssız ve bakımsız bir astsubay orduevine yerleştik, ben çok kötü oldum o zamanlar, burası ne böyle! allahım nereye geldim ben :(

ilk izlenimlerim bunlardı şuanda da olumluya dönmedi tabiki, erzurumda tesadüfen karşılaştığımız bir çocukla yurda yerleştik 2 kişi, şu anda da o yurt odasından yazıyorum sana bunları sözlük,

ve ben çok özlüyorum aydındaki günlerimi, dershaneyi bile özlüyorum, annemi, baranı, baranla elwind izleyip güldüğümüz zamanları, babama sarılmayı ben her şeyi özlüyorum sözlük, bilmiyorum ben de öyle bir hastalık mı var acaba her gittiğim yerde geçmişteki anılarımı özlüyorum, ama sanırım bu özlem erzurumda son bulacak, içim buruk sözlük*

ilk defa ciddi ciddi aklımdan geçiriyorum okulu bıraksam ne olur, yeniden hazırlansam ne olur? acaba hata mı ettim, erzuruma neden geldim? bu benim kaderim mi?

günde bir paket sigara içiyorum sözlük, yalnızlığımı onla paylaşıyorum şu sıralar, şimdilik ben de durumlar böyle, 1 hafta önce neredeydim şimdi neredeyim diyorum. bakalım bu karamsarlığımdan kurtulabilecek miyim sözlük, zamana bırakıcam kendimi, bakalım beni nerelere zütürecek, acaba erzurumu sevebilecek miyim? zamanla göreceğiz..

kendine iyi bak sözlük... umarım buraları da okurken gülebilirim...