Ondan sonraki hafta tekrar para biriktirip gidiyorum kafeye ama gönlüm cok rahat kimse bana bişey yapamazdı cünkü artık benim dokunulmazlıgım gibi bişey vardı o kafede... neyse tam kafeye dogru yürüyorum giricem baktım ümit üstüme üstüme hızlı bi şekilde geliyor aha dedim sıcıcak çarkıma ben direk o tiz sesimle diğer abiii diğer abiii diye bagırıyorum ama ses yok galiba ferre izliyodu züt herif ümitte yavastan gelmeye basladı korkutuyo beni zütveren ben bi ümite bakıyorum bi yukarıya bakıyorum tam yukarıya bakarken bi kol belirdi boynumda kırarcasına sıkıyodu sonra biraz hırpaladı sonra iki tane sağlam vurdu o günden sonrada cok nadir gitmeye basladım kafeye o abide piyasada yoktu artık.

Beyler siz siz olun kafede zütü kollayın kimseye ezdirmeyin kendinizi böyle binlere
Okuduğunuz için teşekkür ederim ŞUKU ATMAYANLARI ÜMiT GiBSiN