Bu sefer kalabalık bir anda
-"Ablam iyimisin? Bacım iyi misin" diye, Sülo'nun annesini ayıltmaya çalışmışlar.
Ama annesi ayılmak istemiyormuş, kapanan gözlerinin bir daha açılmasını, o manzara ile bir daha karşılaşmak, o manzarayı bir daha görmek istemiyormuş.
Aradan 15 dakika geçmiş, ambulansın sesi duyulmuş, Hava ikmal'in önündeki ışıklardan, sağa dönmüş ve ileriden tekrar sol, tekrar sağ yaparak ara sokaklara dönerek gelmiş olay yerine ve ardından polis gelmiş.
Polis merakla artan kalabalığı dağıtmaya çalışmış. Ambulans ise ilk müdahaleyi yapıp annesini ve babasını aldığı gibi önce meydandan geçerek istasyon Caddesi'nden ilk ışıklardan sola dönerek Hastane Caddesi'ndeki devlet hastanesine getirmişler.
Babası direk ameliyata alınmış, annesi ise kocasının ismini sayıklayarak hala baygın yatmış gözlem odasında.
Yapılan müdahale sonrası gözlerini açmış...
-"O nasıl? Nasıl oldu iyi mi?" olmuş ilk sorusu...
Ölümü aklına bile getirmek istemiyormuş çünkü.
Hemen ayaklanmak istemiş, koşarak kocasının yanına gitmek istemiş ama hemşire ona engel olmuş ve dinlenmesi gerektiğini söyleyerek kaldırmamış.
Çabalamış ama gidememiş, hayat arkadaşının yanına. O gitmeden haberi gelmiş hayat arkadaşının, artık hayata gözlerini kapadığının ve sonsuzluğa doğru gittiğinin haberi.
Kadın feryat figan bağırmaya başlamış. Sakinleştirici vurmaları uzun sürmemiş, ama yüreği yanıyormuş. Artık hayatta sadece Süleyman'ı kalmış, birden aklına Sülo gelmiş hemşireye işaret ederek.
-"Süleyman, Süleyman'm evde tek başına" demiş.
-"Polisler komşunuza emanet etmişler" demiş, hemşire.
Azda olsa ferahlamış kadın ama hala yanıyormuş yüreği sessizce iç çekerek ağlamış.
Başını koyacak bir omuz bulamadığı için, elinden tutup kaldıranı olmadığı için, kimi kimsesi olmadığı için tek başına yalnızca, sessizce ağlamış.
Bir müddet sonra polisler gelmiş kadının yanına, olayları aydınlatmak için bir kaç soru sormuşlar. Ağlayarak cevaplamış sordukları soruları.
Kısa bir hayat hikâyesi anlatmış polislere kanlılarının olacağını söylemiş ve uzun sürmemiş ki katiller yakalanmış, memleketlerine giderken. Annesi Sülo’yu tek büyütemeyeceği için onu çocuk esirgeme yurduna bırakıp arkasına baka baka ağlaya ağlaya gitmiş.

Yıllar sonra Sülo'nun sorması ile Murat abi anlatmıştı...