neden inancımı yitirdim hemen klagib şekilde başlayayım,

hiç bir zaman tam anlamıyla sorgulayarak, araştırarak,deneyerek bulduğum bir veri yoktu zaten ortada. doğduğum andan itibaren sürekli korkutma ve tehdit yoluyla ne yapmam yada yapmaman gerektiği ezberletildi.bu yaşa kadar sıkıntısız ilerledim bu verilerle yalana gerek yok.bir çok ibadetide yerine getirdim elimden geldiğince ama farkettim ki beni tamamen iki yüzlü, çıkarcı bir insan yapmışlar. namaz kılıyorum çünkü kılmasam cehenneme gideceğimden korkuyorum, halime şükrediyorum ki en kötü ihtimalle bulunduğum statüyü koruyayım, fakire yardım ediyorum ki verdiğim para 2-3 katıyla bana dönsün, yaşlılara yardım ediyorum ki yaşlanınca banada birileri yardım etsin özetle insanlara değil hep kendime iyilik yapıyorum.
yaratıcı kavramıyla ilgili ise ezber yoluyla kafamda oluşan prototipten daha gelişmiş bişeyler lazım sanki. benim beynimde oluşturduğum allah kavramı çok insancıl vaatlerde bulunuyor. yani sonsuz yaşam, kadın vb şeylerin ötesinde bir hediye olması lazım değil mi?
vinç ve şeytan taşlamadan bahsetmiyorum bile.
yazsam sabaha kadar gider bu liste
aslında mantıken rahatım kafamda çözüyorum ama bilinçaltına trojanı basmışlar işte. yıllarca anlatılanlar özgürce düşünmemizi engelliyor.