Lütfen bunu dinleyin okurken : https://www.youtube.com/watch?v=ST2H8FWDvEA

Artık Turgut beynimi ele geçirmeye başlıyordu. Çocuk yapımından bahsetmeye başladı. işte böyle doğduk diyordu. O anlattıkça ben şoka giriyordum. Beynimde patlamalar oluyordu. Biran beynime dank etti. Ulan o zaman böyleyse babam denen şerefsiz aynısını anneme de yapmıştı. Ve çok sinirlendim. Babama kin ve öfke dolmuştum. sinirim alt üst olduğundan hemen eve doğru gittim. Eve geldim anneme hiç birşey sölymedim ona sadece sinirli sinirli bakıyordum. içimden vay alçaklar! Hiç mi utanmadınız? gibi şeyler sölüyordum. Annem çöpleri dök dedi. HAYIR DÖKMÜCEM dedim. Hadi oğlumm bak çöpler kokuyor. Kokarsa koksun be dökmicem banane dedim. Sonra terliği yiyince zorla döktüm. Saatlar ilerlemeye başladı Babam denen alcak eve gelmişti. Hergün eve geldiğinde ona sarılır öperdim. Bu gelişinde hiç öpmedim sarılmadım, kapıda bile karşılamadım. Bugün izlediklerim karşısında annem ve babamdan soğumuş, kin kapar olmuştum. Annem akşam yemeği için beni çağırıyordu ben kapının önünde yemicem siz yiyin diyordum. 20 kere çağırdı en azından gitmedim eve. Sonra babam tuttu kolumdan ulan şerefsiz anneni niye dinlemiyon yemeğini ye diyerekten kolumdan tutarak zorla yemeğe zütürdü.