Akşam tebliğ aldığımda kufretmeye başlamıştım. Nasıl olurdu ? Ayın henüz 17 si olmasına rağmen 70 saat ucmusdum. Ayin 20 sinin sabahında başlayan gorevim 22 si akşamı son buluyordu. Boşluğa dusmus gibiydim. 60 saat içerisinde 10 adet uçuş yapacak olmanın verecegi yorgunluk gözümde büyüyordu. Gitmek istemiyordum. Uykum yoktu fakat sabahin 3 unde kalmam gerekiyordu. Akşam saat 9 u gösteriyordu. Kitabı okumaya başladım. Okuma esnasında sürekli konsantrasyonum dağılıyor farklı düşüncelere daliyordum. Boşlukta gibi ,insanın içerisindeki bütün mutluluk bir anda çekilir ya öyle bir his. Uyku uyanıklık arasında geçen saatlerin sonunda hiç kalkmak istemedim. Hazırlandım . Kimse uyansin istemedim sessizce hareket ediyordum tam kapıdan çıkarken annem uyandı yanima geldi. Dikkat et kendine dedi ve öpüp uğurlandı.