yazın da mehtapla mesajlaşıyorduk. mk gören inanın bu ikisi sevgili derdi. kız kapalı olduğu için erkeklerin önde olmasını daha çok tercih ediyordu. yani teklif etmemi bekliyordu. hadi artık et şu teklifi der gibi gözlerime bakıyordu. ben sevmiyordum mk. içimi hep bir yalnızlık kaplardı. 14 yaşımda başlamıştı bu duygu. ergenlikle birlikte iyice tipsiz olmuş iyice arkadaşlarımdan, öğretmenlerimden (öğretmenler benden tipimden dolayı nefret ederdi) herkesten dışlanmıştım. 14 yaşından beridir de hep o yalnızlık duygusunu içimde taşırdım. belki yalnızlığa alıştığımdan mıdır nedir bilmiyorum ama mehtapı istemiyordum. sedayı da istemiyordum. hiç kimseyi istemiyordum. ama mehtapla bir arkadaş gibi ama sevgiliycesine konuşuyordum.