Evet aradaki günleri es geçiyorum zaten tam hatırlayamadığım gün nerdeyse yok . Neyse kızla ilk kavgamı ettim. Huysuz adamın tekiyimdim ama ona karşı hep çok nazik çok narin davranırdım . Elimden geldiği kadar kırmamaya çalıştım. Zamanlar bunlar değişti. ilk aşk insanı çok etkiliyor. Hayata dair çizgilerini şekillendiriyor. Benimde öyle olacaktı. Kavgayı tam hatırlamıyorum ama emin olun çok taktan bir sebeptendi. Ve ilk kez ağladı. Ulan ben kızları sadece güldüren biriyim. Bi taka yaramadı bu zamana kadar. Ama bu kızı ağlatmıştım. Değer verdiğim bir insanın göz yaşına sebep oldum. Bu bana nasıl koydu bilemezsiniz. Hemen özür diledim kendimi affettirdim. Sonrasında günümüz normal geçti. Küçük atışmalarımız oldu ilk başlarda. Yani zamanla şiddetlendi ve sonuçları arttı. Ama ilk başlarda çok tatlıydı bu atışmalar. Ve ben ilk defa bir insanı kıskandım. Hayatımda kendimi ilk defa böyle hissediyordum. Normalde kimseyi kıskanmam kısıtlamam. Ama o kızı öyle bi kıskandım ki anlatamam. Buraya yazmakla olmaz. Bunu ancak arkadaş çevremizde olsaydınız anlardınız. Ve giydiklerine de çok karışır oldum. Öyle sürtük gibi giyinmiyor yanlış anlaşılmasın. Normal şeyler yani her kız gibi. Ama bazı giydikleri açık geliyordu. Ya da zamanla benim gözüme öyle gözükmeye başladı. Kıçına giydiği pantolon bile gün geçtikçe dikkatimi çekti. Dar mı lan bu ? Bakan yok de mi ? gibi düşünceler kafamda filizlenmeye başladı. Her ne kadar izmirli de olsam orada büyümediğimden sanırım gavatlık olayım yoktu. Zamanla keşke olsaydı diye kendimi düşünmekten alamıyordum.