hayat hikayemi anlatıyorum piçler gelin lan

21 Haziran 2008 günü, aradan 2 yıldan fazla bir süre geçmiş ben daha ona hiçbir şey anlatamamıştım. Ama o gün bütün cesaretimi topladım ve babasının camiye gittiği bir zaman denk getirip, kendisinin de dükkanda tek başına bulunduğu sırada babamın telefon rehberinden bulduğum dükkanın numarasını çevirdim, telefondan gelen dıtttt dıtttt seslerini kulağımda işitmeye başladıktan sonra sanık ölecek gibiydim, birazdan kendimi başka bir dünyaya ışınlanacak gibi hissetmeye başlamıştım ve işte o ses; alo ! Sonraki diyalogları şöyle özetlemek gerekirse:
Ben: Merhaba,
O : Merhaba,
Ben: Ben gibko , hatırladın mı beni ?
O : Aa gibko naber nasılsın?
Ben: iyiyim, teşekkür ederim, ya sen nasılsın?
O : Ben de iyiyim.
Ben: Seninle yüzyüze görüşmem lazım?
O : Hangi konuda?
Ben: Tahmin edebileceğin konuda, anlıyorsun beni? (Gülmeye başladı, hatta kahkaha da diyebiliriz)
O : Yaaaa,
Ben: Evet mi, hayır mı?
O : Yaaa, hayır ya hayır (gülüyor tabi bu arada)
Ben: Peki öyle olsun.
Bağlantı kesildi...