şu hayatta herşeyi kendim öğrendim. ailem bana yemek, para vermek dışında manevi olarak hiçbir katkı sağlamadı. yaş oldu 22 hala yaptığım her hatayı yüzüme vururlar ama düzeltmem için hiçbir katkıda bulunmazlar. bu sabah dayanamayıp herşeyi söyledim. olay en son ayrı eve çıkıcama geldi. saat 10 daki derse gitmek için sabah 6 da kalkıyorum ve kampüse yakın 2 ev olmasına rağmen bana vermiyorlar. geçen sene 3 arkadaş eve çıkıcaktık durumumuz yok diyip geçiştirdiler ama 1 ay sonra peder kendine motor aldı. 1 senedir kuruş para istemedim kyk kredisiyle geçiniyorum. part time işe giriyorum 400 liraya adam gibiyorlar. bilmiyorum beyler hayat büyüdükçe daha zor gelmeye başladı