belki başlamak suçtur gizliden birine aşık olmak ve hayata bağlamak gereken kişiyi bulmak...
bir babam olsaydı adam akıllı böylemi olurdu bilemiyorum en zor anımda kimse yanımda olmadı annem bile kendi derdinde çocuk yapmışlar sadece yappmak için abim var bi taka yaramayan anca kendini düşünenlerin arasında yaşamak yaz tatilinde çalıştığım bütün parayı eve harcayıp kendime gerekli ilaçları bile almadım dizim sakat sıvı topluyor 12 saatin üstünde çalışıyorum bunları kimse görmüyor gizliden sigara içip kulaklıkla yaşamak ve yemek yemek belki sorun küçük ama dayanmak zor bilmiyorum hikayeme geçeyim

doğdum ilk başlarda güzel bi aile ortamı ve sonra sarpa saran taşınma kararı hiç kimsen yok ve 6 yaşındasın seni umursayan yok 1.sınıf bitti hiç bir gelişme yok ve zaman aktı taki 5. sınıfa kadar bu yıl zehir geçti babamın annemi aldatması kumar oynadığı çıkması ve fazla fatura gelmesin diye doğalgazı bile çelıştırmadığımız günler hastalıktan kalkmadığım ve piskolojimin alt üst olduğu yıllar beni yaşama bağlayan o yıllarda sadece bateri çalma hevesimdi birgün bu hayattan kurtlumak ve boşandılar hayat sanki birazdaha yola girmişti o zamnlar bereberde çallışıyordum ve patronumun arkadaşının yanında basket takımına gidiyordum maçlar idmanlarlar hayat akıp geçiyordu sonra 2 yıl sonra herşey rayına oturmuşken antalyaya taşınma kararı sırf abim üniversiteyi burda okumak istediği için ne oldu o buradan kazanamadı ve ben ve annem antalyada kaldık onun kendi ve internetten tanıştığı bir adamla ajans kurdular sonuç ne oldu 2 sene ağzıma sıçıldı lise bir evden okuljn arası uzak bi lara bi konyaaltı evde ekmek parası ypkken benim okula gitmem zor evde aç kaldık okula gidemedim devamsızlık hatsafada zorla bu senede bitti okuldan arkadaşım bana iş ayarladı günlük 60 tl ve bahşişler işi kaptım ne oldu 3 ay çalıştım kimse yanımda olmadı bir kere bile içten mutlu olmadım neden çünkü beni düşünen yoktu neden bu çocuk göz yumuyor devam yüklenmeye koca yazın çalıştım ve kendime aldığım bi ayakkabı 2 şort 2 tişort koca yazın armağanı yanımda kimse olmadan bıktım artık hayaller kurmayı insanların yüzlerinden neden hepsi üstüne yürürki belki rahatlarım diye yazmıştım buraya ama efkar anlatamadıklarımla içimde dolu