Gel zaman git zaman söz kesme faslı geldi. Kürdün ailesi gelmelerinin zor oldugundan nişanla sözü birlikte yapalım dedi. Bak bak bak. Bi de domalak gibin dıbına koyum. iste bunlar böyle beyler. Durun daha bunlar hicbi sey. Kolumuzu da kapacaklar yakında.
Sözü bizim evde yaptık. Kürdün ailesi geç olmadan kalkalım diye gittiler. Bizimkiler de hiç itiraz eder mi? Tabi ki de hayır. Ulan nerde örfünüz adetiniz amk. Bunların keyfine göre iş yaptılar. Daha giderken de dügüne kadar gelemeyeceklerini söylediler. Bizimkiler ona da tamam dedi. Ulan amklarım sizin dügüne kadar haftada bi kere buraya gelmeniz lazım. Örfün adetin dıbına koydular. işte bunlar böyle, anında ırklarını konuştururlar yani. Hic kürtlüklerinden taviz vermezler. Bizim akrabalar da dagıldı. Annem, ablam, babam,ben bi de damadımız olacak orosbu cocugu kaldı. Bu ablamla aynı şehirde kaldıgından gec gidecek yakın mesafe diye. Annemle bu, bi de ablam geyiğe basladılar. Ulan annem bi kibarlaşıyo görmeniz lazım. Şu pekekenti bi de adam yerine koyuyo. Bu bin de kürt gibi konusmuyo, kibar konusuyo. istanbul da büyümüş muallaknin evladı. Babama bi baktım. Adamın yüzü çökmüş. O an moralim bi bozuldu ki hiç sormayın. Gittim balkona, yaktım sigarayı düşündüm. Bundan kesin intikamımı almalıyım. En sonunda benim bu işlerden anlayan bi amcaoğlu var, onun yöntemlere basvuruyum dedim. Adamı silahla vurmayacaktım elbette de iyi bi gibecektim belasını. Neyse bu az daha oturp gitti. Selam falan da vermedim, yerini bilsin muallak diye.