Evet binler dertlendim ve devam ediyorum. Bu arada çalışma temposu yüzünden yazamıyorum şu aralar, özür dilerim beklettiğim için.

https://www.youtube.com/watch?v=v8g1CH4E3DA

Bir aptal için hastane de yatacak olmam beni sinir ediyordu içten içe, her okul da bir kızla uğraşıp duruyordum. Hastaneden bir çıkayım da bir daha kızlarla falan uğraşmayacağım diye düşünüyordum ama gib din iman dinlemediği için gene uğraşacaktım. iyileşme sürecini direk atlıyorum çünkü oralarda pek birşey yok. Bir süre sonra iyileştim ve okula devam ettim. Derslerimi iyice dinlemeye, kafama atmaya gayret ediyordum. Günlük 2 saat ders çalışıyordum okuldan geldikten sonra dikkatimi hiçbir şey dağıtmıyordu. Arada ki açığı kapatmam gerekiyordu çünkü. O aralar Mehmet Can ile Dilara hala ilişkisine devam ediyordu, bir sabah dışarı çıkıp yürüyecektim ve kahvaltı edecektim. Burada kurabiye, poğaça, simit gibi kahvaltılık şeyler satan büyük bir dükkan var. Oraya oturdum kahvaltı söyledim. Tam kahvaltıyı edecekken arkamda bir el bir de baktım Mehmet Can ile Dilara beyler burayı söylemezsem olmaz iyileşme sürecim boyunca yanıma en çok gelip gidenlerden biri Mehmet Can diğeri Dilara'ydı. Artık o kadar sert çıkmayacaktım bu ikisine geldiler karşıma oturdular. Nasılsın ssg? iyi misin dedi Mehmet Can. Bir süreliğine iyiydim, seni gördüm kötü oldum dedim ve kahvaltıma devam ettim. Bunlar kendilerine kahvaltı söyledi işte kahvaltıları geldi. Hepimiz kahvaltıyı ettikten sonra nasıl gidiyor ilişkiniz? Güzel devam ediyor mu? diye sordum. Evet binler ilişkilerinden çok memnundular. ikisi birbirine sırılsıklam aşıktı galiba. Aralarında ki tek engel benmişim bunca zaman da farketmemişim. Yine de kendime yediremiyordum hala. Çünkü hala aşıktım ona, hala seviyordum. Hayatımı giben o kızı, beni en yakın arkadaşımla arkamdan vuran kızı hala çok seviyordum. Köpek gibi seviyordum ben. Oysa ki o gözlerimin içine baka baka Mehmet Can binini öpüp kokluyordu. Çok koyuyordu bana beyler, o kadar seviyordum ki anlatmak imkânsız. Ama ne ben onun yaptıklarını haketmiştim ne o benim yaptıklarımı haketmişti. ikimiz de suçluyduk. Belki o çekmiyordu ama ben yaptıklarımın cezasını çekiyordum. Dayanamayacaktım artık bu çileye ve telefonu aldım elime Neslihan'ı aradım ve kahvaltı ettiğimiz cafeye çağırdım. 15 Dakika demeden Neslihan cafeye damladı. Bizim burası biraz küçüktür beyler, ulaşım çabuktur. Geldi Neslihan sarıldık falan masa da ben Neslihan, Dilara ve Mehmet Can 4'ümüz oturuyorduk. Neslihan bunlarla muhabbet falan etti, bense hiç konuşmuyordum bunlar Neslihan ile iyi anlaşıyordu şaşırılacak şeydi doğrusu. Bi süre sonra Dilara 4'ümüz sinemaya gidelim diye bir fikir attı ortaya. Bu durum beni sinirlendirdi, her ne kadar iyileşme sürecimde yanımda da olsalar bana ihanet etmişlerdi sonuçta. Gerçi iyileşme sürecinde de hiç istememiştim onları yanımda. Ben de hemen çıkıştım ben sizin gibi ciğersiz ,ucuz insanlarla şuan vakit geçirdiğime dahi inanamıyorum ne sineması ya? siz kimsiniz de ben sizinle sinemaya gelicem dıbına kodumun salakları? diye bağırdım ve kalktım gittim. Hesabı da ödedim bu dıbına kodumun fakirlerinin parası yoktur diye. Akşam bir mesaj geldi Neslihan'dan bugün cafede yaptığın hareket dolayısı ile senden ayrılıyorum diye. gibtir git yazacaktım ama vazgeçtim sonra aradım, açtı. Neslihan dedim efendim ssg beni neden aradın dedi. gibtir git diye yüzüne söylemek için dedim ve gibtir git diye bağırıp kapattım telefonu.