Evet pür dikkat dinleyen kardeşim için geliyor canantwoord kardeş, senin için bu partı da zorlayarak yazıp bu senenin sonuna yaklaşıyoruz. Aklınızda şu vakte kadar hikayede anlamadığınız noktalar varsa sorma zamanı bu entry'dir beyler çünkü hikaye 12. sınıfa gelince fena karmaşıklaşacak. Zeynep'in de oyuna tam dahil oluşuyla.
---
Sabah uyandığımda ağzımda tak tadı ve hafif bir tütün aroması vardı. Artık Ebrar hanıma mesajlarımı atıp onunla konuşma vakti gelmişti, ya bitecekti ya da çıkacaktım terkar Ebrar'ıma kavuşacaktım, kendimi yıldırmaktan vazgeçecek ve tekrar Ebrar'la birlikte olacaktım, bu mutluluğun bir adı olamazdı. Ebrar'a hemencecik mesajı attım, "Günaydın Güzelim" yazmıştım, bir-iki dakika sonra cevap geldi. Günaydın demişti sanırım bu sefer her şey iyi ilerleyecekti. Fakat bir anda yazmaya başladı. Ne yazacağını ben heyecanla beklerken bir anda otobüsü kaçırdığımı farkettim. Peşinden hızlıca koşarak yetiştim beyler cama vurmalar filan falan, bir şekilde kendimi içeri aldırdım ama aklımdan tamamen Ebrar çıkmıştı, mesajını görmeden okula kadar gittim. Okula vardığımda Ebrar bir köşede duruyordu, kollarını açtı beyler. Dedim koş ulan koş en sonunda sarılacaksın Ebrar'a uzun bir aradan sonra. Sonra mı? Sonra, köşeden Efe çıktı beyler, muallak sarılacakmış Ebrar'a o yüzden kollarını açmış bu kız da. Öylece kalakaldım, sonra aklıma mesajlar geldi telefonu çıkartıp uzun uzun baktım mesajda cevap belliydi bir daha da Ebrar'a 12. sınıfın sonuna kadar yazmadım. "Seni görmek istemiyorum, bana yazma beni rahatsız ediyorsun." Oracığa yıkılmak istedim beyler, paketi açıp bir sigara çektim.