inşaatta gibmiş de sonu iyi bitmemiş panpa; amalelerden birkaçı ve duvar ustası yakalamış bunları. ikisini de bi güzel gibmişler... Sonra kızı evine salmışlar, bunun üzerinden birer kez daha geçmişler ve orda bırakıp gitmişler...
Bu bin, tam kurtuldum derken; müteahhit çıkagelmiş. Malum bizim bin daha toparlanamamış; hazır kaymak gibi zütü gören müteahhit, durur mu ! Atmış bu da bi posta...
Bizim bin iyicene yorulmuş, züt haşat tabi nasıl toparlansın hemen. Müteahhitten sonra pimapenci gelmiş. Pencere kapı ölçüsü almaya. Yanında 2 tane çırak. Offf ! Bizim bin gene haşat ! Haşat ki ne haşat. inşaat kan gölü...
Bırakmışlar bini orada kendi haline.
Bizim bin, toparlanamıyor bir türlü... Gücü olsa çıkıp gidecek ama çıkamıyor inşaattan. Zar zor bir kat inmiş. Tam "artık inşaattan kendimi kurtarıyorum" derken inşaatın sahibi gelmiş, kontrole. Bi bakmış bizim bin, don yarı sıyrılık. "Ulan dıbına kodumun çocuğu sen ne arıyon burda" diye üzerine yürürken bizim bin "bu kadar yannanın üstüne bir de dayak yemeyelim" diyerek domalıvermiş hemen. inşaat sahibi, hazır domalmış züt bulmuş. Kaçırır mı ! Basmış MALAFATI bizim bine... Çıkmış gitmiş kahveye...
Bizim bin haşat kelimesini bile geçmiş artık... züt, Çanakkale'de Türk topçusunun vurduğu ingiliz zırhlısı gibi paramparça...
Ama bizim bin kurtulmalı inşaattan... Zor zor varmış inşaatın çıkış kapısına. Tam adımını atıp çıkmış dışarıya. O DA NE ?
Karşısında bir grup mahalleli; bıyıklı, takkeli amcalar, eli tespihli yeni yetme gençler... Vay huur çocuğu inşaat sahibi vayyy. Kahveye gidince durumu anlatmış... Okey masasından, pişti masasından kalkan mı dersin, yeni söylediği çayı yarım bırakıp koşup gelen mi dersin herkes, yediden yetmişe iNŞAATTA GÖT VAR diye koşup gelmiş...
işte haşat maşat, ingiliz zırhlısı gibi paramparça olmasına rağmen çıkış kapısına kadar gelebilen bin için artık hazin son gelmiş çatmış.
gibe gibe öldürmüşler bizim bini. Gömmüşler o inşaatın temeline...
ve şimdi o inşaat; güzel bir apartman Bursa'da. Geceleri, evin temelinden iniltiler geldiği söylenir...