gün içinde diğer arkadaşlarla birlikteyken arada konuşulanları duyuyordum.
her gün mutlaka bir kişi benim ağzımdan da laf almak için tuhaf birşeyler görüp görmediğimi soruyordu.

ben, komutan hariç hiç kimseyle konu hakkında konuşmamıştım ama karakolda benim dedikodum yapılırken birkaç kere rastladım. yok görmüş, yok duymuş, yok komutan beni elleri ayakları tutulmuş bulmuş, beni ipten almış falan filan... çüş aminyum!!!

yolda ikili gruplar halinde aramızda en az 50 metre olacak şeklide tırmanıyorduk.
bir taraftan da devremle muhabbet yapıyoruz.

"hoca" dedi, " geçen hafta uzaktan çığlık sesi gibi birşeyler duydum. birkaç saat arayla." (bu benim mevziden hendekle bağlı diğer mevzideki eleman)

içimden "amk. benim zütümü kesecekler, bunlar duymuş gelmemiş" diye sövüyorum.
"emin misin devrem?" dedim. "rüzgar falan olmasın o"

"yok" dedi, "bariz çığlıktı"
"bir de hayvan mevzisine doğru bakarken mevzinin üstünde bir bulut gördüm" dedi, "aynı yerde sabit ama şekil değiştirip duruyordu" diye devam etti. "sadece yükselip alçalıyoldu, belli bir şekli de yoktu."

"tövbe tövbe" dedim, "oğlum bahsetme böyle şeylerden"
ulan ben bedensiz varlıklarla irtibata geçmişim, güppede güppede mors alfabesiyle iletişim kurarken altıma sıçıcam, adamlar 200 metreden bulut görmüş, onun havasını atıyor...
"devre" dedim, "başka birşey duyan gören var mıymış?"

"mg3'çü mevzide otururken giriş önüne gökten taş düşmüş, karpuz kadarmış" dedi...

ohaa..! atma amk!!!