O vakte kadar ömrümde hiç bir kızla sevişmemiştim beyler, elime kız eli değmemişti. Ebrar'ın da tahminimce öyleydi, ikimiz de yaprak gibi titrerken birbirimize yaklaştık, dudaklarına yapıştım yavaşça sonra da aşağı indim azıcık göğüslerinin çevresini öptüm o da saçlarımı okşadı yavaşça, hiç bir hareket hızlı değildi beyler, uzun uzadıya yapıyorduk her şeyi, ne hızlı yapmaya tecrübemiz vardı ne de bu vaktin hızlı geçmesini istiyorduk. Bana daha sonra soracak olan arkadaşlar vardı. "Kardeşim hiç gibtin mi?" filan diye, hayır ben hiç sevdiğim kızı gibmedim beyler, seviştim evet ama gibmek kadar hayvan bir işlem değildi. Ne yaptıysam yavaşça yaptım, uzun süre öptüm kokladım, her zaman yüzünün gözünün önündeydim, hep gözlerine baktım, yüzündeki ifadeye, mimiklerinin değişmesine kadar hepsini gördüm.. Her şey bittiğinde de dışarıdaki o bin pekekentler gibi tutup onu atmadım. Sarıldım iyice sokuldum yanına öptüm daha çok kokladım, o akşam ailesi bodrumdan sabaha karşı dönecekti, benimkiler beni Kaanlarda kalıyor sanıyorlardı. Öylece yanyana sarılıp yatmaya devam ettik. Her şey çok sade ve güzeldi saat 2 gibi bir kere daha seviştik. (ayrıntı vermek inanın isterdim fakat Ebrar beyler bu, hikayenin ilerleyen kısmında belki biraz daha ayrıntı olur, takdir edersiniz ki hikaye de amcuk hikayesi değil ferre hiç değil, normal hikaye. ) Saat 3 gibi kalktık, Kadıköyden bir taksiye binip beşiktaş dedik. Taksiyle onu evine bıraktığımda yavaşça beni dudağımdan öptü, "Ben gidiyorum Ata" dedi. Üzüntü boğazıma takıldı beyler, öyle mal gibi kaldım. Beni bırakıp gitti Ebrar'ım, o gece orada sevdiğim Ebrar'ı bıraktım, döndüğünde o da ben de başka kişiler olacaktık. Bundan yüzdeyüz emindim..