ön not: seviyeyi yükseltmeyeceğim çok fazla. o yüzden am züt meme tarikatı sakin olsun.

evet beyler, aranızda elbette vardır böyle düşünen panpalar. intihar saçma gelir ve zordur. oysa hep ölme arzusu vardır içinde bazılarının. ama hiç kimse hiç doğmamış olmayı düşünmek istemez.

bazıları da hiç doğmamış olmakla öldükten sonraki durumu farklı görür. mesela hiç doğmamış birisi bembeyazdır derler. hiç lekelenmemiş hiçliği. ama bir kere doğan birisi artık lekelenmiştir, o artık ölse bile hiçliğinde leke vardır, bir iz bırakmıştır dünyaya derler.

halbuki bu çok saçma lan. schopenhauer dede panpamız, ölümden korkanlara hiç doğmamış olmakla neden korkmuyorsun diye paylıyor. haklı da adam. devam ediyor. doğumdan öncesini, yaşamı ve ölümden sonrasını bir sonsuz düz çizgi olarak gör diyor. bu çizginin eksi tarafı hiç doğmadığın yanın olsun. ortası, yani tam sıfır noktası da doğum ve ölüm arasındaki yaşamın olsun. bu sıfır noktasından sonrası, yani artı kısım da ölümden sonrası olsun. işte insan bu çizgi üzerinde geçmiş boşluk ve karanlıktan çok sonrakinden korkar. oysa ikisi de aynı olmasına rağmen hiç doğmadan önceki zamandan korkmaz diyor.

aslında bu çizgi tamamen bir sonsuzluk çizgisi panpalar dikkat edersiniz. tıpkı zaman ve izafiyet gibi. sıfır noktasına gelince her şey duruyor. çizgi de sonsuz bir hiçliğin tasviri iken sıfır noktasına gelince hiçlik bir an yok olup yaşam başlıyor. ama çok az bir süre. daha sonra tekrardan sonsuzluğa gidiyoruz.

bu konu hakkında siz ne düşünüyorsunuz panpalar? hiç doğmamış olan birisi ile ölmüş olan birisinin arasında fark olabilir mi? veya olsa ne fark eder olamasa ne fark eder?

dip not: am züt meme