Ebrar'ın evine doğru giden yolu 45 defa gitmiş olmama rağmen o kafayla bulamadım, yarım saate yakın sıcak havada dolaştıkça içki başıma vuruyor, başım deli gibi dönüyordu artık kolumu kaldıracak mecalim kalmamıştı. inönünün oradaki Gümüşsuyu parkında çimlere serildik, votkaları bitirip çevremize gelen biracılardan bir iki bira çektik iyice içmiştik beyler kafalar güzelce demlenmiş, dedik gümüşsuyunun yukarısında Etiler Marmaris'te yemek yiyelim. Nasıl fena kafalardaysak yokuşu zar zor tırmandık beyler, bir iki defa güle güle düşüyorduk, az kalsın 3-4 defa ölecektik. Ebrar'ı unutmuştum, ispirtoya benzer vodkamızı ve zütü büyük biramızı içip yemek yiyip tekrar onu hatırlayacaktım. Yemeği tam yerken telefonuma mesaj geldi büyük olasılık gibimsonik birindendir diye takmadım ama sonra biri beni ısrarla aramaya başladı yine takmadım. Tam bu sırada Alphan diye Kaan'ın uzaktan, belki ilk okuldan arkadaşıydı. Şimdi hatırlamıyorum. Alphan bana baktı, Ebrar olaylarını biliyor olmalıydı, şimdi o telefon çalıyor ama sonra açmadığına çok pişman olacaksın bak kardeşim aç o telefonu dedi. Ben de hafif açılmış kafayla Alphan'ın sözünü dinledim telefonu açtım "Alo" dedim "Alo, Ata lütfen yanıma gel kötü hissediyorum." "Neredesin güzelim?" dedim. inönüde konser alanının önünde bir şeyler içiyormuş, tabii tek başına değilmiş yanında Meriç bey de varmış, o anda o kadar sinirlendim ki o zaman onunla kal Ebrar'ım dedim telefonu hızlıca kapadım. Alphan bana baktı, Kaan bana baktı, Orhan'la Ümit bana baktı, "gibe gibe gidiyor musun?" Bana bir dal sigara verin, gibe gibe gidiyorum.