Bu bölümü de talebereyiz'e yazıyorum adam sabahlara kadar dinleyecek bizi (:
---
KIŞ BÖLÜMLERiNiN SONU.
Kışın sonlarına yaklaşıyorduk artık Ebrar'ımla her gün beraberdik aynı sınıftaydık, köprücük kemiğimin iyileşmesini beklerken Ebrar benim tüm yazılarımı yazıyordu, ben solak olduğum için sağ elimle yazı yazmam mümkün olmuyordu. Bu sırada arada bandajlarımın üstüne keçeli kalemle saçma saçma şekiller çiziyordu. Komik bir biçimde Ebrar sanki büyük aklına sahip bir çocuktu. Kafası çalışıyordu fakat çocuk gibi davranmayı seçiyordu. Bir gün acil bir ingilizce sunumu yapmamız gerekiyordu Ebrar iPad'inden ödevi yapmak için bana yardım ediyordu ki Burak diye bizim sınıfta olan yavşak bir eleman Ebrar'ın ipad'ini kullanıp hızlıca ödevini bitirmek için izin istedi, biz de napalım izin verdik. Bu pekekent zamanını uzattıkça uzattı ben koruda 2 sigara içip geri döndüğümde bile muallaktor hala iPad'in başındaydı, Ebrar ile şakalaşıyordu. Ebrar'ım güzel güzel gülüyordu, deli gibi kıskanıyordum ama artık dayanamıyordum. Burak'a gibtir olup gitmesse ödevini kırık parmaklarla yapması gerektiğini söyledim, o da korkup hemen kalkıp ipadi masaya bırakıp gitti. Ebrar'ın kötü bakışlarına maruz kalsam da ödevi bitirmek için 3 dakikam kalmıştı. Ama hayatta bitiremezdim, ne ingilizcem ne de ömrümde hiç kullanmadığım ipad, ipadin sunum programı yeterliydi. Bu sırada Ebrar bir anda gaza geldi, "Ben yaparım Ayıcık sen tedirgin olma" dedi. Ona benim asla başkasının yaptığı bir şeyi ödev olarak kabul edemeyeceğimi söylememe rağmen inatla yapmak istiyordu, ona sunmayacağımı söyledim. Proje ortağım olan Süleyman sunar gerekirse ben sunmam üzgünüm Ebrar, ben kendim yapmadığım ödevi sunamam güzelim dedim. Sinirlendi baya ama çaktırmadı, sunacağımı sanıyordu. Bir sonraki ders geldiğinde sunumu yapmak için inglizceci kadın bizi tahtaya çağırdı, ben gitmedim.. Sülo zaten kötü olan ingilizcesiyle güç bela takılıyordu, zorlanarak adeta kaldırım taşlarına takılarak yürümeye çalışıyordu. Benim de ingilizcem müthiş değildi ama sunabilirdim Ebrar benim seviyeme göre ayarlamıştı, yapabiliceğimi biliyordum ama yapamazdım. Başkasının hazırladığı bir şeyi kendim gösteremezdim. O sırada Ebrar bana baktı, neden bilmiyorum ama ingilizce sunumun için çok uğraştım ben Atakan bey dedi. Biliyorum prenses ama yapamam dememe kalmadan yüzünün iki tarafından ip gibi yaşlar sessizce boşalmaya başladı. Ebrar'ın en sevdiğim özelliği hep buydu, ağladığı zaman anlaşılmazdı. Onu iki defa hıçkırarak ağlarken gördüm.. Bir daha da hiç görmek istemem. Onun dışında çevresine güçlü gözükmeyi çok iyi bilirdi, davranışları çocuk gibi olsa da çok olgun bir kızdı. "Lütfen" dedi, artık bir kere daha "Lütfen" demesine izin veremezdim. Bunun ilişkideki güç problemi olduğunu da aslında içimden biliyordum, Ebrar bana istediğini yaptırabiliyordu ama ben ona bir şey yaptırabilir miydim? Pek sanmam ama şikayet edeni gibsiinler, yerimden kalktığımda sebebini bilmiyorum ama o gün sanırım içime ingiliz mürebbiye yannanı yemiş bir erkek adam kaçtı ve ingilizcem tavan yaptı, sunumu adeta giberterek sundum ve Ebrar'ın ağlaması durana kadar gözlerimi onun gözlerinden ayırmadım. O kadar ki hoca bir ara Ebrar'dan başkasına anlatacak mısın Ata? diye sormak zorunda kaldı. Utanmıştım, pardon hocam Ebrar çok yardımcı oldu da sunumda dedim. Kafasını aşağı yukarı sallayıp gülümsedi, kafasıyla beraber saçları da sallanmıştı, onun tarafından o sevdiğim koku geliyordu. Sunumu güç bela bitirdim, zil çalana kadar bekledim. Sonra Ebrar'ı herkesin gözü önünde sarmalayıp kaldırdım, öylece ona sarıldım, kokusunu içime çektim, bir iki defa olduğum yerde döndüm. Bu sırada Rüya'nın arkamdan geldiğini farketmemiştim. Atakan bey keyfiniz yerinde bakıyorum, bozan olmasın diye gülüp gitti. Rüya benim ilişkimi, asla bozamazdı, asla.