Ebrar ile kışın başlangıcında çıkmaya başlamıştık, yaptığımız şeyler açıkçası çıkmak gibi değildi, Ebrar ile hiç bir zaman " Biz neyiz?" konuşması yapmadık, ne olduğumuzu hep biliyorduk beyler. O da hep bildiği için hiç sormadı bana ben senin neyinim? diye. Çıkmaya başlamak dediğimiz tarih aslında ikimiz için de sonradan konuşmalarımızda, kıştan beri beraberiz diye geçeceği için öyle anılmıştı. Kışın ben de bir 15 tatil klasiği olarak memlekete döndüm beyler, hemen ufak bir özet geçeyim benim peder bey izmirli ama esas kütük Afyon, esasen de istanbulda yaşıyoruz. Memlekette dedemin bir köy evi var, köyün zenginlerinden sayılır, gideni geleni çok olur ama tahmin edersiniz beyler, yine de çok zengin değil. Kömürlüğümüz vardı orada bir tane, dedem geldiğim gün baktı dedi. Buranın lise öğrencileri de kömürleri çalıyor be. Sinirlenmiştim, ben de cebimde para olmaması duygusunu biliyordum ama kimsenin odununu, kömürünü çalmadım beyler ömrümde. Çalmam da. Kimsenin yemeğini de çalmam, kimsenin suyunu da içmem. O gece dedim, ben bu amcık ağızlıları yoklayacam. Ne almak istiyorlarsa, döveceğim bunları. Herifler iki üç kişi gelmişlerdi, bir iki odun aldılar odunluktan tam giderlerken, o anki cesaretle ulan pekekentler erkekseniz bekçisi buradayken çalın odunları huur çocukları diye anlarına sövdüm. Analarına sövünce, bu muallakler sinir yaptılar tabii, yaklaştılar iyice dedim. Aha Ata, öpüldün oğlum, sokacaklar emaneti sana. Sonra istanbulda bıraktıklarımı düşündüm, Deniz kardeşim, Kaan'la yaptığımız taşşaklar, Ebrar'ım.. Ulan dedim emanetleri varsa bile ev şurası, ölmeden çağırırım birini. Kafaya bak dıbına koyayım bendeki, sanki herifler mafya babası sürekli dolu geziyorlar, gibindirik lise öğrencisi afyonda, eski taksörüz biz de ringe çıkmışlığımız yok ama lakabımız Ayı. Neyse beyler, ben de kaldırdım yumrukları bu muallakler odunluktan aldıkları odunları kaldırdılar, bir iki defa sırta indirdiler, bu sırada ben hiç durmadan kaçmaya çalışıyorum, o sırada birinin suratına şans eseri indirdim, zaten itekleme suretiyle sürekli uzak tutmaya çalışıyordum herifleri. Adam yere indi, diğer herif benim koluma vurdu odunla, hala öyle bir acı hissetmemişimdir beyler ömrümde, sol kolumun omuz kısmına öyle bir vurdu ki herif, bir böğürmeyle tüm köyü ayağa kaldırdım. Ben de çektim odunluktan bir odun o sinirle sağ elimle savurdum bu pekekentin bacağa, bu iki muallak de yere yığılıp kaldı öyle. O sırada babam uyandı geldi, jandarma çağrıldı. Beni hastaneye attılar. Babam da sağlık alanında beyler, köprücük kemiğini kırmışlar dedi, eller yumruk atmaktan mosmor olmuş, köprücük kemiği kırık sol el askıda, üstelik kullandığım el sol elken öyle mal gibi kalmıştım. Bu muallakler de güzelce tutuklandılar. Ebrar'a mesaj attım dedim, düştüm kusura bakma omuzu kırdım galiba haberin olsun. Gelen cevap basitti "gelir gelmez beni buluyosun Ata ben seni iyileştiricem söz"