Kolonya ile bir süre sonra tekrar ayılttığımda ağlamaya başlamıştı. Bana bunu da mı yaşatacaktın sen nasıl bir evlatsın nasıl bir insansın diyordu. Cevap veremiyordum. Haklıydı çünkü. Duygularıma yenik düşüp bir kadına evli bir kadına uymuştum. Ne pislik herifin tekiydim ben. Nasıl bu hale gelmiştim ki. Annemi o halde gördüğümde nefret etmiştim tüm herşeyden kendimden. Bu kadar mı namussuzdum ulan ben. Benim yüzümden bir adam ölmüştü bir bebek ölmüştü. Anneme bunları da söyleseydim mutlaka oracıkta kalp krizi geçirip o da ölürdü. Ama yeldanın hamile olduğundan haberi yoktu. Ben böyle bir insan değildim lan. Bir anda tüm hayatımla birlikte bende değişmiştim. Annemin aklının ucundan dahi geçmezdi benim böyle şeyler yapacağım. Herkesten bekler benden beklemezdi ama ben yapmıştım yapacağımı. Öyle güveniyordu ki kadın bana toz konduramazdı asla. Ama güvendiği oğlu bu hayattaki en pis şeyi en büyük namussuzluğu yapmıştı. Apartman adeta yıkılmıştı annemin bana bağrışlarından. Yelda bunu duymuş olacak ki yanına alması gerekenleri 2 valize doldurmuş arabaya yüklemişti bile. Ne yapacağımı bilemeden balkona çıktığımda sigaramı içmek için Yeldanın arabanın içinde olduğu dikkatimi çekmişti. Bana bakıyordu.