Dalından mı kopardılar seni yavrum, kanadını mı yoldular ...

Evet günler geçiyordu ve ben kendimle savaş veriyordum. Geldiğimize lanetler ediyor, ağza alınmayacak sözler sarfediyordum.. Günlerce evden çıkmadım, ne bir arkadaş edindim kendime ne başka birşey, sadece köpeğimle ben vardık.. onu kaldiğimiz yere cok yakinda yoncalarla dolu bomboş, etrafı türlü ağaçlarla çevrili bir araziye gotururdum, çam, selvi, türlü küçük ağaç türleri. bayılırdı orda koşmaya
Nefesi kesildiğinde durdurabilirdiniz onu ancak. Bu kadar neşeli ve hayat dolu olmasi uzunca sure oyaladi beni