Ailemle kalmam, onları çok ciddi üzüyordu ve evdeki huzuru bozuyordu. Kendime ettiğim zulmü onlara da yansıtmamak adına ayrı eve çıkmak istediğimi belirttim. Maddi sıkıntılarımız olmasa da başta babam yanlarından ayrılmamı istemedi. Israrlarım üzerine, ve ziyaretleri şartıyla kabul ettim.

Büyük bir ev istemiyordum, stüdyo dairesi olmasını ekledim. Üç-beş gün sonra babam temiz, güzel bir daire bulduğu haberini verdi, üstelemeden onayladım. Oldu bitti işte, taşınacağım gün geldi.

Odama girdiğimde sana olan sevdamı burada büyüttüğümü anımsadım. Eskiden gizli gizli içtiğim sigaraları, içkileri düşündüm, seni görmeden önce yaşayabildiğim hayatı düşündüm. Şimdi yaşayamıyorum, yaptığım şey yaşamaya çalışmak. Odamı toparlarken kütüphanemin yanında yarım bir Vodkaya denk geldim.

Eskiden sek içemezdim vodkayı, ancak bir süredir öyle içmişim ki artık farketmiyordu. O gece yatağıma yatıp son içkimi içtim bu odada. Son sigaramı içtim sabaha karşı. Uyumadan kalkıp odamın kapısını araladım, kızarık gözlerle babama baktım. Halime üzüldüğünü her baktığımda anlayabiliyordum. Bana acımaları beni çok yıpratıyordu, her ne kadar çaktırmak istemeseler de..

Bir kaç eşya, bir kaç bavul kıyafeti arabaya koydum. Odama son kez girip oturdum, sana yazdığım şarkıları, içtiğim her bardağı, tavana bakarak kurduğum tüm hayalleri son bir kez burukça anımsadım. Ağlamak istemedim, beni evimden ayrılırken böyle görmelerini istemedim.

Hoşçakal yağmurları izlediğim pencere, hoşçakal uykusuz geçirdiğim her gecede bana eşlik eden sandalyem, hepinize teker teker veda etmek isterdim ancak gidiyorum.

Sakin adımlar ile evimden çıktım, arabaya bindim. Annem ve babam ile kısa bir vedalaşmadan sonra yeni evime doğru yola çıktım. Yaşadığım depresyondan ve ilaçlarla yaşadığım savaş yüzünden ellerim titriyordu araba kullanırken. Kim bilir, belki de içimde geçirdiğim kavgaların bedeliydi.