Jilet ahmet sevdiğimiz bir abimizdi, janti adamdı adabı, giyinmeyi çok iyi bilirdi, mesela ben bilmem.
çok gülerdi, ben gülmem..
bu kapıdaki arkadaş abi köye para dediğinde sırtını dönerdi, ben dönmem.
agop, abi beni kapıdan al dediğinde dalga geçerdi, ben geçmem.
jilet ahmet sevdiğimiz bir abimizdi ama parayıda bir tuhaf dağıtırdı, ne varsa elinde yine döner dolaşır onun elinde kalırdı. benim kalmaz! bizde para masaya konur. herkes ihtiyacı kadarını alır.
jilet abim silahını addıbına taşıtırdı, ben silahımı saklamam.
abim bu masaya şöyle fiyakalı, birazda yamuk otururdu, ben arkamı arkadaşlara verince, şöyle yaslanırım bi geriye...
koltuk sende kalsın kardeş, arkamda durma yeter...

Ramiz dayı gençliği racon sahnesi -Ezel